Strony

czwartek, 3 sierpnia 2017

Ubytek biuro rachunkowe Lódź

Ubytek – strata, uszczerbek, różnica ilościowa pomiędzy stanem pierwotnym a aktualnym.


Prawidłowe określenie ubytków jest istotne podczas inwentaryzacji
  • dla ustalenia różnic inwentaryzacyjnych,
  • sposobu ich zaksięgowania,
  • oraz rozliczenia osoby materialnie odpowiedzialnej.

środa, 2 sierpnia 2017

The Best Annual Report biuro rachunkowe Lódź

The Best Annual Report – polski konkurs na najlepszy skonsolidowany raport roczny opublikowany przez spółki publiczne.


Wydarzenie jest organizowane od 2005 roku przez Instytut Rachunkowości i Podatków.

W konkursie biorą udział spółki z rynku regulowanego, które sporządzają skonsolidowane sprawozdania finansowe wg MSSF/MSR oraz spółki z rynku alternatywnego (NewConnect), które sporządzają sprawozdania finansowe według znowelizowanej ustawy o rachunkowości lub MSSF/MSR. Celem przedsięwzięcia jest promowanie raportów rocznych o najwyższej wartości użytkowej dla inwestorów i akcjonariuszy oraz kształtowanie dobrych praktyk w sprawozdawczości finansowej spółek publicznych.

Partnerem strategicznym konkursu „The Best Annual Report” jest GPW w Warszawie S.A. Patronat honorowy w latach poprzednich objęły Komisja Nadzoru Finansowego, Związek Banków Polskich, SEG, patronat wspierający: IDM, ZMiD, KIG, IZFiA. Patronem medialnym jest dziennik „Rzeczpospolita”, „Gazeta Giełdy PARKIET”, „Miesięcznik RACHUNKOWOŚĆ”, „Miesięcznik Finansowy BANK” i Polska Agencja Prasowa.

wtorek, 1 sierpnia 2017

Techniki i formy księgowości biuro rachunkowe Lódź

Zapisy w księgach rachunkowych mogą być dokonywane w technice ręcznej, jak również w technice maszynowej i komputerowej. W ramach techniki ręcznej wyróżnia się następujące formy prowadzenia rozliczeń księgowych:

Forma tabelaryczna

Forma tabelaryczna (tzw. amerykanka) - polega na prowadzeniu księgi dziennik-główna, która łączy dwa urządzenia księgowe:
  • dziennik, przeznaczony do ewidencji poszczególnych operacji gospodarczych w ujęciu chronologicznym,
  • zbiór kont syntetycznych, zwany księgą główną, służący do dokonywania zapisów systematycznych.
Do podstawowych zalet formy tabelarycznej można zaliczyć:
  • techniczną dogodność księgowania w dzienniku-główna i dużą przejrzystość zapisów,
  • łatwość uzgodnienia zapisów na kontach syntetycznych z zapisami w urządzeniach analitycznych,
  • możliwość prostego i szybkiego znalezienia błędów,
  • ścisłe określenie powiązania między dokumentem a zapisem w księdze głównej i w urządzeniach analitycznych oraz odwrotnie.
Istotną wadą formy tabelarycznej jest ograniczona liczba kont syntetycznych w dzienniku-główna. Dużą wadą jest też bardzo ograniczona możliwość podziału pracy przy prowadzeniu dziennika i kont syntetycznych; w tym samym czasie księgę może obsługiwać tylko jedna osoba. Ze względu na wymienione wady, forma tabelaryczna jest stosowana w małych firmach.

Forma przebitkowa

W odróżnieniu od poprzedniej formy, może być dokonywana nie tylko ręcznie, lecz także maszynowo, z zastosowaniem maszyn księgujących.

Cechą księgowości przebitkowej jest zastąpienie zwartych ksiąg luźnymi kartami kontowymi, tworzącymi kartoteki. W związku z tym liczba wprowadzanych kont może być dowolna, w zależności od potrzeb. Przy księgowości przebitkowej można dokonywać także swobodnego podziału pracy. Dla księgowości przebitkowej charakterystyczne jest księgowanie przez kalkę, czyli przebitkowo. Na kartach kontowych jest dokonywany zapis oryginalny (systematyczny), natomiast przez kalkę na dzienniku dokonuje się zapisu skopiowanego, przebitkowego.
Do podstawowych zalet formy przebitkowej można zaliczyć:
  • duże możliwości podziału pracy
  • możliwość stosowania nieograniczonej liczny kont
  • zmniejszenie ryzyka popełnienia błędu, ponieważ nie ma potrzeby przenoszenia zapisów z jednego urządzenia księgowego na drugie; ponadto popełniony błąd można łatwo odszukać

Forma rejestrowa

Stosowana do operacji o charakterze masowym, gdzie występuje wiele dowodów księgowych danego typu. Podstawowym urządzeniem księgowym, przy tej formie ewidencji, jest rejestr, np. rejestr zakupu bądź sprzedaży. Rejestr odzwierciedla w pełni przebieg danej operacji gospodarczej w czasie. Liczba rejestrów może być różna, nawet kilkanaście (np. zakupu, sprzedaży, bankowy, kasowy, kosztów, itp.)

Ważna zaletą formy rejestrowej jest bieżące księgowanie dokumentów w rejestrach według poszczególnych zagadnień. Na podstawie zapisów w rejestrach można ustalić, które operacje z danej transakcji zostały już dokonane lub w której fazie realizacji dana transakcja się znajduje. Dzięki dużej przejrzystości zapisów łatwa jest kontrola i analiza zarówno ewidencji, jak i transakcji gospodarczych. Ponadto, jako istotne zalety tej formy należy wymienić możliwość podziału pracy wśród wielu pracowników oraz ograniczenie liczby zapisów na kontach syntetycznych.
Podstawową wadą formy rejestrowej jest skomplikowany i niedogodny układ niektórych rejestrów, co utrudnia ich prowadzenie.

Rachunkowość komputerowa

Uznana za odmienną formę techniki ewidencyjnej, pod względem organizacyjnym i proceduralnym. Technika komputerowa czyni z rachunkowości nowoczesny system, służący podejmowaniu decyzji pod względem szczegółowości, szybkości i formy przekazu informacji do użytkowników.
Komputerowa forma rachunkowości jest realizowana jako:
  • przetwarzanie danych księgowych, które obejmują zazwyczaj najbardziej pracochłonne dziedziny ewidencji, np. gospodarkę magazynową, płace, koszty itp.
  • kompleksowe przetwarzanie danych rachunkowości obejmujące całość prac ewidencyjnych, rachunku kosztów i sprawozdawczości.
Zbiory danych księgi głównej i pomocniczej muszą być tworzone indywidualnie dla każdej jednostki. Księgi rachunkowe muszą być trwale oznaczone nazwą jednostki oraz nazwą danego rodzaju ksiąg, wyraźnie oznaczone co do roku obrotowego, a wydruki komputerowe oznaczone także co do miesiąca i daty ich sporządzenia.

Wydruki komputerowe powinny składać się z automatycznie numerowanych stron, z oznaczeniem pierwszej i ostatniej oraz być sumowane na kolejnych stronach w sposób ciągły w roku obrotowym i oznaczone nazwą programu przetwarzania danych. Zapisy dokonane na kontach księgi głównej oraz na kontach ksiąg pomocniczych, prowadzonych przy użyciu komputera, drukuje się albo przenosi na inny trwały nośnik danych, nie rzadziej niż na koniec roku obrotowego. Należy także wydrukować na papierze albo przenieść na inny trwały nośnik zestawienie obrotów i sald kont syntetycznych, sporządzane na koniec każdego miesiąca.

sobota, 8 lipca 2017

Tabelaryczna forma księgowości biuro rachunkowe Lódź

Tabelaryczna forma księgowości (nazywana potocznie „amerykanką”) - forma, technika księgowości. Celem tabelarycznej formy księgowości jest rejestrowanie operacji gospodarczych w sposób chronologiczno-systematyczny w jednym urządzeniu księgowym określanym jako dziennik tabelaryczny lub księga główna.

piątek, 7 lipca 2017

Środki pieniężne biuro rachunkowe Lódź

Środki pieniężne – najbardziej płynne składniki majątku obrotowego, przeznaczone na bieżące wydatki oraz zapłatę bieżących zobowiązań o najkrótszym terminie ich wymagalności.


Środki pieniężne składają się z gotówki w kasie oraz depozytów płatnych na żądanie.

czwartek, 6 lipca 2017

Środek trwały biuro rachunkowe Lódź

Środek trwały – składnik rzeczowych aktywów przedsiębiorstwa, wyróżniający się następującymi cechami:

  • długim czasem użytkowania (powyżej 1 roku),
  • postacią rzeczową (w przeciwieństwie do wartości niematerialnych i prawnych),
  • jest zdatny do użytku i używany na potrzeby przedsiębiorstwa.
Środek trwały jest zaliczany do rzeczowych aktywów trwałych. To składnik aktywów o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż jeden rok, kompletny i zdatny do użytku w momencie ich przyjęcia do eksploatacji, przeznaczony na własne potrzeby jednostki lub oddany do używania innym jednostkom na podstawie najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
Środkami trwałymi są w szczególności:
  • nieruchomości, np. grunty, budynki, budowle, lokale stanowiące odrębną nieruchomość, ich części lub udziały
  • maszyny i urządzenia
  • środki transportu
  • inwentarz żywy.
Wycena wstępna środka trwałego może odbyć się według jednego z pięciu kryteriów:
  • ceny zakupu – ceny zapłaconej za składnik, zmniejszonej o wartość bonifikat, upustów i rabatów, uwzględniającą podatek VAT
  • ceny nabycia – ceny zakupu powiększoną o dodatkowe koszty zw. z zakupem (np. załadunek, transport, montaż, instalacja, szkolenie itp.)
  • kosztów wytworzenia – kosztów zw. z wytworzeniem środka trwałego. Do kosztów wytworzenia wliczamy koszty bezpośrednie (badania geodezyjne, prace badawcze, wynagrodzenia dla pracowników budowy itp.), oraz koszty pośrednie (odsetki od kredytów zaciągniętych na budowę, koszty zarządu odpowiedzialnego za budowę itp.)
  • wartości rynkowej – wartości takiego samego, lub podobnego charakterem składnika, który można by nabyć za określoną cenę w określonym miejscu i czasie
  • wartości godziwej – wartości, po jakiej dwie dobrze poinformowane strony są w stanie zawrzeć transakcję na prawach transakcji rynkowej
Istnieje również pojęcie ceny sprzedaży netto – ceny, za jaką można uzyskać taki sam lub podobny charakterem składnik, pomniejszonej o podatek VAT oraz o przeciętną marżę handlową. To kryterium nie jest brane pod uwagę przy wycenie wstępnej środków trwałych.

Zużycie środka trwałego jest odzwierciedlane przez amortyzację, która jest kosztem przedsiębiorstwa rozliczanym co miesiąc, oraz umorzenie, czyli wartość dotychczas zamortyzowanej części środka trwałego. Umorzenie koryguje wartość środka trwałego, doprowadzając ją do wartości netto.

środa, 5 lipca 2017

Systemy księgowe biuro rachunkowe Lódź

System księgowy (aplikacja, oprogramowanie księgowe) – oprogramowanie użytkowe typu biznesowego do operacji księgowych, które rejestruje i przetwarza transakcje rachunkowości w ramach modułów (części systemu), takich jak: rachunki do zapłaty, należności, płace, obroty i salda. 


Systemy przeznaczone są dla samodzielnych księgowych, małych i średnich przedsiębiorstw, biur rachunkowych, itp. Najbardziej skomplikowane oprogramowania księgowości bywają częścią rozległego pakietu oprogramowania określanego jako planowanie zasobów przedsiębiorstwa (systemy klasy ERP, przykładowo otwarty system ERP5). Prawo do korzystania z systemu zwykle kupuje się jako licencję oprogramowania. Jeśli kupujący tego potrzebuje w gotowej aplikacji dokonuje się lokalnych zmian. Cena systemu (aplikacji) zależy od złożoności i kosztów realizacji oprogramowania oraz wdrożenia w firmie. Wielu dostawców zaprzestało sprzedawania lub licencje są kupowane przez większe grupy. Na polskim rynku dostępna jest bezpłatna księgowość online oraz darmowe aplikacje księgowe dla małych i średnich firm.

Oprogramowanie księgowe zazwyczaj składa się z różnych modułów i sekcji. Wśród najbardziej powszechnych są:
Podstawowe moduły:
  • Należności
  • Zobowiązania
  • Księgi rachunkowe
  • Faktury
  • Aktywa
  • Zamówienia
  • Księgowość
Moduły dodatkowe:
  • Wierzytelności
  • Elektroniczne przetwarzanie płatności
  • Wydatki
  • Płace
  • Raporty
Producenci używają różnych nazw modułów w swoich produktach.

Przed zakupem zwykle sprzedawca oferuje darmowy czas próbny na używanie aplikacji. W wielu przypadkach koszt implementacji (np. instalacja i konfiguracja systemu u klienta) może być większy niż wykupienie licencji. Większość aplikacji i oprogramowań jest sprzedawanych wyłącznie za pośrednictwem dystrybutorów, deweloperów i konsultantów. Firmy sprzedają zwykle licencje dostawcy oprogramowania, a następnie oferują instalację, dostosowanie i wsparcie serwisowe. Niektóre systemy oferują płatny, czasowy dostęp do określonych modułów.